Resmi Gazete’nin bugünkü sayısında yer alan karara nazaran, müracaatçının, borç bağlantısıyla ilgili bir konuşması kayıt altına alınarak, kuşkulu sıfatıyla yer aldığı ceza soruşturması belgesine sunuldu.
Başvurucunun, sesi kaydeden kişi hakkındaki cürüm duyurusu üzerine ilgili başsavcılık tarafından soruşturma başlatıldı. Başsavcılık, ses kaydını alanın müracaatçı tarafından işlendiğini sav ettiği kabahatlere ait kanıt sunma saikiyle hareket ettiği, konuşma içeriğinde özel hayatın kapalılığını ihlal eden bir konunun konuşulmadığı ve bu istikamette Yargıtay kararlarının bulunduğunu belirterek, kovuşturmaya yer olmadığına karar verdi. Müracaatçının itirazı da sulh ceza hakimliğince reddedildi.
Konuşmasının hukuka muhalif formda kayıt altına alındığını savunan müracaatçı, şikayeti üzerine başlatılan soruşturmanın devletin müspet yükümlülüklerine uygun yürütülmediği ve ferdî bilgilerin korunmasını isteme hakkının ihlal edildiğini ileri sürerek, Anayasa Mahkemesine ferdi müracaatta bulundu.
Başvuruyu inceleyen Yüksek Mahkeme, Anayasa’nın 20’nci unsurunda garanti altına alınan ferdî bilgilerin korunmasını isteme hakkının ihlal edildiğine hükmetti. İhlal kararının örneğinin de ilgili başsavcılığa gönderilmesi kararlaştırıldı.
Kararın gerekçesinden
Anayasa Mahkemesinin kararında, yürütülen soruşturmada, müracaatçının isteği dışında kayıt alma süreci yapıldığı, bu durumun müracaatçının şahsî bilgilerini ve özel hayat alanını ne suretle etkilediği konusunda rastgele bir kıymetlendirme yapılmadığı söz edildi.
Soruşturmada, müracaatçının ses kaydında kesinti ya da ekleme yapılıp yapılmadığının tespit edilmesi konusundaki taleplerinin de karşılanmadığı belirtilen kararda, kaydın planlı formda yapıldığı tezine ait olarak da ismi geçen öbür bireylerin bilgisine başvurulmadığı bildirildi.
Bu tarafıyla soruşturmayı yürüten başsavcılık tarafından açıklığın temin edilmediği ve müracaatçının soruşturma sürecinde yordama ait teminatlardan kâfi biçimde yararlandırılmadığı vurgulandı.
AYM’nin kararında, şu sözlere yer verildi:
“Somut müracaata bahis olan süreçte verilen kararların, müracaatçının ferdî dataların korunmasını isteme hakkının içerdiği garantileri koruyacak halde ilgili ve kâfi münasebet içermediği değerlendirilmiştir.
Sonuç olarak, kamusal makamlarca üstlenilmesi gereken müspet yükümlülüğün gerektirdiği koşulların somut olayda yerine getirilmediği kanaatine varılmıştır. Anayasa Mahkemesi açıklanan münasebetlerle şahsî bilgilerin korunmasını isteme hakkının ihlal edildiğine karar vermiştir.”